Δεκεμβρίου 01, 2006

Μπαντέρμη



Έχασε από τον "κλεφτοκοτά".

Διαφήμιση

Την περασμένη Τετάρτη και Πέμπτη, πήγα στα Ermis Awards 2006. Τα παρακολουθώ τα τελευταία εφτά χρόνια. Και; Καμμία διαφόρα. Ίσα ίσα που η κατάσταση χειροτερεύει.

Την Τετάρτη λοιπόν είδαμε τα εξής.
Να μην υπάρχουν βραβεία. Δηλαδή να μην υπάρχει σε κατηγορία ούτε πρώτος, ούτε τρίτος αλλά μόνο δεύτερος. Δηλαδή ο τυχερός δευτερός, βγήκε δεύτερος χωρίς να περάσει τρίτο, αλλά και χωρίς να χάσει από πρώτο. Λίγο αστείο μου φαίνεται. Ο κανονισμός ετσί λέει. Ότι αυτό μπορεί να συμβεί.
Ναι αλλά τα φράγκα για τις συμμετοχές τα τσεπώσατε ε;
Και γιατί δεν δίνατε και τα άλλα;
Δεν ήταν καλά;
Και γιατί τα βάλατε στη short list;
Για να μπορεί να υπάρξει η κατηγορία, ώστε αυτό που θέλατε να δώσετε να το δώσετε;
Και γιατί υπήρξε συμμετοχή που τη πρώτη μέρα της ανακοίνωσης των short list, ήταν εκτός short list και όχι μόνο μπήκε ξαφνικά μετά από 3 μέρες, αλλά πήρε και βραβείο;
Ξέρω, ξέρω από λάθος.
Πάμε παρακάτω.
Την πρώτη μέρα λοιπόν μάθαμε τη διαδικάσια, όπως επίσης μάθαμε, ότι βραβεία πέρνουν οι χορηγοί, οι μεγάλοι πελάτες και οι παρατρεχάμενοι.

Τη δευτερή μέρα μάθαμε και άλλο ένα, πέρα από τα παραπάνω. Ότι βραβείο πέρνουν και οι διοργανωτές, εκτός από τους χορηγούς, τους μεγάλους πελάτες και τους παρατρεχάμενους.
Εντάξει, τη δεύτερη μέρα τουλάχιστον ύπηρχε διαφημιστική εταιρία με εξαιρετική δουλειά που δεν μπορούσε να μην κερδίσει τα πάντα. Και ευτυχώς τα κέρδισε.

Είναι τυχαίο άλλωστε ότι μία εταιρία αποσύρθηκε την τελευταία στιγμή και άλλη μία δεν έδωσε το παρών στην εκδήλωση;

Θέλω επίσης να σας πω κάτι που έμαθα αυτές τις δύο μέρες. Ότι έχουμε πολύ κακή διαφήμιση στην Ελλάδα. Δεν το λέω εγώ. Το έντυπο του Φεστιβάλ το λέει. Όταν σε όλες τις κατηγορίες ο μέσος όρος είναι από 5 έως 6 με άριστα το 10, ναι είναι αλήθεια. Έχουμε κακή διάφημιση.

Α, και μην ξεχάσω. Αλλάξτε τον κανονισμό γενικώς. Δεν είναι και ο καλύτερος, ούτε η επιλογή των κριτών είναι η καλύτερη. Πρεπει κάτι να ξέρεις για να κρίνεις. Και μάλιστα σωστά και αντικειμενικά και όχι με κριτήριο σε ποια εταιρία είσαι και πόσα βραβεία θέλεις να πάρει η εταιρία σου και πόσα να ΜΗΝ πάρει κάποια άλλη.

Τουλάχιστον δώστε τα βραβεία καλοί μου. Ίσως έτσι με την επιβράβευση του κόπου τόσων ανθρώπων που δουλεύουν, γίνει καλύτερη η διαφήμιση στην Ελλάδα. Ίσως είναι ένα κίνητρο και αυτό.

Τηλεόραση

Μάλλον έχω κέφια σήμερα, οπότε θα σας πρήξω.

Βλέπω τηλεόραση. Αρκετά. Και την "καλή" και την "κακή". Τα παρακολουθώ όλα ή σχεδόν όλα για να μπορώ να μιλάω.

Ακούω λοιπόν τον κόσμο να τη βρίζει. Και ακόμα χειρότερα ακούω τους "ειδικούς" να την ξεφωνίζουν πάρα πολύ. Τι σκουπίδια είναι αυτά, τι βία προβάλλεται, ποια ιδανικά μας δημιουργεί και διάφορες τέτοιες αρλούμπες.

Κάλα θα επαναλάβω την ίδια ατάκα με προηγούμενο post μου.
Που ζούνε; Αλλού;
Αγάπες μου έχουμε ότι μας αξίζει. Με την παιδεία που έχουμε σκουπίδια και παπαριές θα βλέπουμε. Ποιους θέλετε να δει ο κόσμος; Είναι σίγουρο οτι προτιμά τον Μικρούτσικο. Φυσικά και προτιμά τον Ευαγγελάτο. Είναι βέβαιο ότιδεν χάνει την Αννίτα Πάνια και την Τατιάνα Στεφανίδου. Και όχι μόνο παρακολουθεί αλλά συμμετέχει κιόλας.

Ανοίγω την τηλεόραση προχτές το βράδυ και βλέπω μία μακέτα του απιστεύτου. Και από πάνω τον κο. Ευαγγελάτο, να μας εξηγεί βήμα βήμα πως έγινε το έγκλημα στο Αγρίνιο. Και να σου να κουνάει ανθρωπάκια, και να σου και τα προβατάκια, που όπως έμαθα ήταν και γκαστρωμένα (και αυτό το ήξερε), και να από δω και να από κει. Και ρωτάω. Βρε λεβέντη, που βοηθάει αυτό που κάνεις; Τι παραπάνω μας προσφέρεις; ΤΙΠΟΤΑ. Απλά ξέρει ότι ο κόσμος θα τον δει. Γιατί θα τον δει; Γιατί κάτι τέτοια βλέπει ο κόσμος. Σιγά μην έβλεπε εκείνη την ώρα την εκπομπή της ΕΤ1 "ΒΙΒΛΙΑ ΣΤΟ ΚΟΥΤΙ". Αυτά και καλά είναι για τους κουλτουριάρηδες.

Βλέπουμε ειδήσεις. Ποιες ειδήσεις. Ένα θέμα 35 λεπτά με φωνές, καβγάδες, βλακείες και ότι άλλο μπορείς να φανταστείς. Και όμως εκεί. Μην κουνηθόυμε. Λες και μας έχουν βάλει τιμωρία να βλέπουμε ΑΥΤΕΣ τις ειδήσεις.

Έχουμε και άλλους. Ο κος Λαζόπουλος. Εδώ και χρόνια, από το MEGA έβριζε την AGB. Και καλά έκανε. Άλλωστε τότε ήταν σε θέση ισχύος. Δέκα μικρούς Μήτσους έκανε, όχι Αλ τσαντίρι νιουζ. Μου άρεσε αλλά μπήκε και αυτός στο τρυπάκι της AGB. Όσο δεν ξεφώνιζε τους Αρναούτογλου και τους Μικρούτσικους τον έβλεπα εγώ και άλλοι δέκα. Ε, δεν πήγαινε άλλο, άρχισε την καραμούζα σε αυτούς και είδε ότι ανεβαίνουν τα νουμεράκια. Φυσικά. Το ίδιο κοινό απέκτησες με εκείνους γλυκιέ μου. Οπότε ή σταμάτα να τους ξεφωνίζεις ή προτίμησε εμάς τους λίγους που μας αρέσει ο παλιός Λάκης.

Για να τελειώνει η φλυαρία μου απλά να κάνω μία ερώτηση. Αυτοί που κάνουν τηλεόραση δεν βλέπουν άλλες τηλεόρασεις. Αγγλική, αμερικάνικη και άλλες γενικά; Γιατί ξαφνικά είδαν Oprah και το έκαναν. Κάλα βρε κα. Στεφανίδου μου είναι πόλλα χρόνια στο κουρμπέτι η Oprah, τώρα την βρήκες εσύ; Και εσύ βρε κε. Στεφανή μου από το Traction, τώρα είδες το Top Gear για να βάλεις λίγο τον κόσμο με παιχνιδάκια και χαβαλέ στην εκπομπή σου;
Αργήσατε αλλά τα βρήκατε. Το μόνο που μου μένει είναι να δω τον κο. Μικρούτσικο με τον κο. Λιάτσο να κάνουν τους MythBusters και τον κο Αρναούτογλου στο Κάστρο του Γρηγόρη.

Δάσκαλοι

Συνεχίζοντας τις σκέψεις μου σειρά έχουν οι δάσκαλοι.

Οι δάσκαλοι δεν πληρώνονται καλά, όποτε πάνε και εκείνοι μία βόλτα από εκεί (σχολείο), να δούνε τα παιδιά να περάσουν ένα καλό πρωινό.

Η γνώμη μου είναι ότι πληρώνονται για ότι προσφέρουν. Δουλεύουν 20 ώρες τη βδομάδα και πέρνουν λέει 1000?. Και μετά τους ακούς να λένε, μα δουλεύουμε και στο σπίτι.
Ξέρετε πόσο χρόνο μου τρώει να προετοιμαστώ για την επόμενη μέρα;
Ξέρετε πόσο χρόνο χρειάζομαι για να διορθώσω τα διαγωνίσματα;

Και ρωτάω. Γιατί καλέ μου άνθρωπε δεν δουλεύεις κανονικό οκτάωρο, να μην χάνεις χρόνο από την προσωπική σου ζώη; Και ναι, τότε να φωνάξω και εγώ μαζί σου, όχι για 1500?, αλλά για 3000?. Αλλά ξέρω γιατί. Γιατί σε βολεύει. Σου αρέσει το τρίωρο, σου αρέσουν οι 2 μήνες διακοπές το καλοκαίρι, σου αρέσουν οι 15 μέρες τα Χριστούγεννα και οι άλλες 15 το Πάσχα.

Έτσι είναι αυτά. Που ν' αλλάζουμε συνήθειες τώρα.

Και μετά μιλάμε για σωστή παιδεία.

Και ρωτάω και εσάς. Έχετε σκεφτεί πόσους δασκάλους - καθηγητές σας θυμάστε από τα σχολικά σας χρόνια; Να τους θυμάστε για το ότι σας πρόσφεραν γνώση, όχι γιατί τους κάνατε ωραίες πλάκες, ούτε γιατί κωλοβαρούσατε όμορφα μαζί τους.

Από τα σχολικά μου χρόνια περάσανε καμμιά πενηνταριά δάσκαλοι και καθηγητές. Ξέρετε πόσους θυμάμαι; ΔΥΟ. Το δάσκαλό μου στην τρίτη δημοτικού και ένα φυσικό στην τρίτη γυμνασίου. Μια χαρά μου ακούγεται. Δύο στους πενήντα.

Και το κακό είναι ότι φοβάμαι, ότι το παιδί μου, όταν με το καλό αποκτήσω και πάει σχολείο, δεν θα θυμάται κανέναν.

Χειροτερεύει η κατάσταση αδέλφια.

Πρώτη Δεκέμβρη


Απλά να έχουμε το νου μας.
Νοεμβρίου 03, 2006

Μαθητές

Ακούω στις συζητήσεις τους μαθητές να λένε φοβερά πράματα. Στα 16 τους λένε, ότι τους νοιάζει το 5% του ΑΕΠ, το τι θα γίνει όταν θα γίνουν φοιτητές, ότι είναι κατά της βάσης του 10. Είναι ρε γαμώτο αυτά τα προβλήματα των μαθητών του γυμνασίου και του λυκείου;

Στο σχολείο οι μαθητές περνάνε 6 ώρες περίπου, Δηλαδή το 1/4 της ημέρας τους. Πως λοιπόν δεν μιλάνε για πράγματα της καθημερινότητας τους μέσα στο σχολείο. Δεν λένε τίποτα για το τι δασκάλους και καθηγητές έχουν, τι βιβλία έχουν, τι αίθουσες έχουν και γενικά δεν λένε τίποτα για απλά πράγματα που ζουν.

Φωνάζουν για τη βάση του 10 και εγώ ρωτάω. Ποια τμήματα είναι αυτά που φέτος δεν μπήκαν φοιτητές; Κάτι ιχθυοκαλλιέργιες, κάτι ζωικής και φυτικής παραγωγής και γενικώς τέτοια τμήματα. Γιατί έτσι; Απλά γιατί αυτά τα βάζουν οι μαθητές για να κοροιδέψουν τον κόσμο. Τους γονείς, τους συγγενείς, τους φίλους μα πάνω απ' όλα τους ίδιους τους εαυτούς τους. Τα έβαζαν απλά για να λένε ότι κάπου μπήκαν. Με 3; Ναι με 3. Θα μπορούσα να κάνω μία πρόταση. Να περνάνε με 3 μεν σε αύτα τα τμήματα, μόνο όσοι τα έχουν στις 3 πρώτες επιλογές τους. Αυτό θα σήμαινε, ότι εκεί ήθελαν να σπουδάσουν και όχι ότι εκεί έτυχε.

Συνεπώς. Γιατί τα παιδιά πάνε σχολείο;
Τα παιδιά πάνε απλά για βόλτα. Δεν μαθαίνουν τίποτα. Δεν διδάσκονται τίποτα και απλά περιμένουν να περάσει η ώρα να πάνε μετά το σχολείο στο φροντιστήριο μήπως και μάθουν κάτι. Καλώς ή κακώς εκεί κάτι μαθαίνουν.

Φυσικά έχω και ένα ψιλοπροβληματάκι με τη γενιά αυτή. Νιώθω ότι δεν τους ενδιαφέρει τίποτα. Και μου κάνει τρομερή εντύπωση. Καλέ, τίποτα; Απολύτως;
Φτάνει να πας να πιεις ένα καφέ δίπλα τους και να τους ακούσεις. Βρε ξάπλα, μιλάμε για πολύ ξάπλα. Κουβέντες χωρίς νόημα. Συζητήσεις για το τίποτα. Και γαμώτο, νομίζω και νιώθω, ότι είναι πολύ έξυπνα και πολύ τυχερά παιδιά. Τυχερά γιατί έχουν περισσότερα εφόδια από τις παλιότερους. Ο κόσμος της πληροφορίας και της μόρφωσης έχει μεγαλώσει. Μπορούν να μαθαίνουν από παντού.


Και φυσικά η κατάσταση χειροτερεύει. Ήρθαν τα κινητά. Απίστευτο. Μάθημα με το κινητό. Λογικό. Ας τραβήξουμε κανα βίντεο να το έχουμε βρε παιδιά να θυμόμαστε πως περνούσαμε. Ας τραβήξουμε φυσικά και καμμιά τσόντα, να έχουμε να θυμόμαστε τα πρώτα μας μαθήματα στο sex. Σιγά σιγά ας βάλουμε και κανα όπλο στα σχολεία να μάθουμε και σκοποβολή. Ολυμπιακό άθλημα είναι άλλωστε, και πλησιάζει και ο στρατός.

Και φυσικά, παρακολουθώντας τηλεόραση, βλέπεις όλο τον κόσμο, γονείς, δημοσιογράφους, πολιτικούς, όλους να ξαφνιάζονται. Γιατί αδέλφια; Σε γυάλα είστε; Δεν βλέπετε;

Καλή συνέχεια...

Ίδιες απαντήσεις

Εδώ και πολλές μέρες με τρώει. Παρακολουθώ όλα όσα γίνονται τους τελευταίους δύο μήνες, σχετικά με την παιδεία, με τα παιδιά, με τους καθηγητές, με τα σχολεία, με τις καταλήψεις, με τα βίντεο. Καλά όλοι αυτοί που μιλάνε που ζούνε; Μάλλον στο φεγγάρι. Γιατί αν ζούσαν εδώ, θα τα ήξεραν, θα τα είχαν δει.

Παρακολουθώ εκπομπές στην τηλεόραση. Καλές εκπομπές. Συζητήσεις με ανθρώπους από όλους τους χώρους. Και ρωτάω ένα απλό πράγμα. Γιατί όλοι, από όποια μεριά και να είναι λένε μόνο ψέματα; Γιατί απλά κοροιδεύουν;

Γίνεται ερώτηση σε δάσκαλο. Τι φταίει
λεβέντη μου; Το κράτος φταίει απαντάει.
Ρωτάς έναν μαθητή. Τι φταίει επαναστάτη μου; Το κράτος φταίει απαντάει.
Σκέφτεσαι να ρωτήσεις έναν πολιτικό της Νεάς Δημοκρατίας, κυβέρνηση είναι λες. Τι φταίει κύριε της κυβέρνησης; Το ΠΑΣΟΚ φταίει σου απαντάει.
Ας ρωτήσω σκέφτεσαι έναν πολιτικό του ΠΑΣΟΚ. Τι φταίει κύριε της αξιοματικής αντιπολίτευσης;
Φταίει η Νεά Δημοκρατία, απαντάει αυτός.
Τελευταία ελπίδα μας. Η αριστερά. Ρωτάς κάποιον πολιτικό του ΚΚΕ και του Συνασπισμού. Τι φταίει κύριοι της αριστεράς; Τα δύο μεγάλα κόμματα φταίνε, απαντάνε με μία φωνή.

Συνεννοημένοι είναι όλοι τους; Την ίδια κασέτα παίζει το χαζομαγνητόφωνό τους; Για την παιδεία φτάει ΜΟΝΟ το κράτος; Οι κυβερνήσεις, όποιες και αν είναι μόνο αυτές φταίνε;
Μου κάνουν πλάκα; Δεν ξέρουν τι φταίει; Κανένας δεν ξέρει;
Γιατί κανένας δεν λέει την αλήθεια; Γιατί δεν λέει ο καθένας από τη μεριά του τι νομίζει ότι φταίει;
Δεν μπορεί ο μαθητής, ο δάσκαλος, και οι πολιτικοί να λένε το ίδιο. Είμαι σίγουρος ότι και άλλα φταίνε. Έχουμε πάει και εμείς σχολείο βρε αδέλφια. Κάτι ξέρουμε και εμείς. Και δυστυχώς για εσάς δεν θα τα ρίξω όλα στο κράτος. Θα σας πω τα δικά μου.
Νοεμβρίου 02, 2006

Επιστροφή

Λόγω φόρτου εργασίας, έχω να γράψω πολύ καιρό. Θα λέτε όλοι τι σόι φλύαρος είμαι. Δεν άντεξα άλλο όμως και είπα να γράψω για όλα όσα βλέπω και ακούω.

Θα ξεκινήσω λέγοντας ότι είμαι άνθρωπος που ασχολούμαι με την επικοινωνία. Είμαι άνθρωπος που διαβάζω αρκετά. Πηγαίνω στον κινηματογράφο. Πηγαίνω στο θέατρο. Διαβάζω εφημερίδες. Κάνω ταξίδια. Ονειρεύομαι. Μου αρέσει ο αθλητισμός. Μου αρέσει η πολιτική. Δεν μου αρέσουν οι πολιτικοί. Και παραδόξως μου αρέσει και η τηλεόραση. Και μου αρέσει πολύ. Όλα της. Και τα καλά της και τα ασχημά της.

Το τόνισα το τελευταίο γιατί δεν μπορώ να ακούω όλους αυτούς που βρίζουν την τηλεόραση και ταυτόχρονα περνάνε πολύ χρόνο με αυτήν συντροφιά. Με αφορμή λοπόν αυτήν θα αρχίσω τη φλυαρία μου. Απλά είναι η αφορμή. Γιατί δεν αντέχω άλλο την υποκρισία.

Καλησπέρα σας λοιπόν και καλώς σας βρήκα.
Ιουλίου 05, 2006

Αδολέσχης

Από μικρός ήμουν φλύαρος.
Αργότερα ήθελα να μάθω να μιλάω σωστά ελληνικά.
Ο λόγος;
Να σταματήσω να είμαι απλά φλύαρος.
Μεγάλωσα, αλλά τελικά δεν τα κατάφερα.
Το μόνο που κατάφερα είναι να μάθω στα ελληνικά τι είμαι.
Είμαι λοιπόν ένας αδολέσχης.